उर्दू शब्दकोष

چابي चाबी ćābī

H چابي चाबी ćābī = H چابهي चाभी ćābhī (Port. chave), s.f. (local) A key (syn. tāl).

چوبي ćobī ćob, q.v.+ī = S. इन्

P چوبي ćobī (ćob, q.v.+ī = S. इन्), adj. Of wood, wooden.

چوبا ćobā see ćob

P چوبا ćobā (see ćob), s.m. A stake, a post;—an iron peg or nail (=ćobhā);—boiled rice (presented at a betrothal).

چبائي चबाई ćabāʼī

H چبائي चबाई ćabāʼī [rt. of ćabā-nā+āʼī = Prk. एअव्व अइआ=S. (इ)तव्य+ता+इका], s.f. Chewing, mastication; champing, crunching.