उर्दू शब्दकोष

گهن घुन ghun

H گهن घुन ghun [or ghūn; S. घृणः], s.m. Rancour, malice, spite.

گہن guhn i.q. ghun, q.v.

P گہن guhn (i.q. ghun, q.v.), s.m. A wood-louse.

گيہون गेहूं gehūṅ

H گيہون गेहूं gehūṅ [Prk. गेहुँओ; S. गोधुमः], s.m. Wheat (=gohūṅ).

گيہوان गेहूआं gehūʼāṅ

H گيہوان गेहूआं gehūʼāṅ [gehūṅ, q.v. + S. कः], adj. Wheat-coloured; tawny, swarthy;—s.m. The colour of wheat;—a kind of grass.