قاطع qāt̤ěʻ act. part. of قطع 'to cut,' c.
A قاطع qāt̤ěʻ (act. part. of قطع 'to cut,' &c.), part. adj. Cutting; cancelling, rescinding; incisive, keen, sharp; peremptory, decisive, explicit, categorical, conclusive, incontestible:—qāt̤ěʻuʼt̤-t̤arīq, s.m. A highwayman, a robber:—qāt̤ěʻ-ě-ṣafrā, adj. Bile-cutting, antibilious.
کوٿي कोटी koṭī
H کوٿي कोटी koṭī, s.f. A dialec. or corr. form of koṭhī, q.v.
کاٿا काटा kāṭā
H کاٿا काटा kāṭā, s.m. A bite (=kāṭ).
کٿائي कटाई kaṭāʼī
H کٿائي कटाई kaṭāʼī, s.f. = H کٿايا कटाया kaṭāyā, s.m. [S. कणृकी + का, and कणृक+इकः], A thorny plant which bears a purple flower, Solanum jacquini (syn. gul-ḵẖār).
کاٿا काटा kāṭā
H کاٿا काटा kāṭā [perf. part. of kāṭnā, and = Prk. कट्टिअओ; S. कर्तित+कः], part. adj. & s.m. Cut, cut off; bitten; reaped; spent, passed, &c.;—one who is bitten (by, -kā), &c.:—kāṭā-huʼā, adj.=kāṭā.