लगा था यूँ किसी ऊँची उड़ान से उतरे
लगा था यूँ किसी ऊँची उड़ान से उतरे
तसव्वुरात के जब ला-मकान से उतरे
शजर की बाँहों में सोई हवा को न छेड़ो
थकन का बोझ तो कुछ जिस्म-ओ-जान से उतरे
मैं देख तो लूँ ज़माने के तेवरों का रंग
वो थोड़ी देर को ही मेरे ध्यान से उतरे
चमक के ख़ुशियों का सूरज भी थक गया आख़िर
उदासियों के न साए मकान से उतरे
अना यूँ घात में बैठी रहेगी कितनी देर
कभी तो मेरे बदन के मचान से उतरे
बुलंदियों की मसाफ़त का दम नहीं मुझ में
मिरे लिए कोई चश्मा चटान से उतरे
गुलाब-रुत में भी इतनी उदासियाँ 'फ़रहत'
तिरे लिए तो इरम आसमान से उतरे
ગુજરાતી ભાષા-સાહિત્યનો મંચ : રેખ્તા ગુજરાતી
મધ્યકાલથી લઈ સાંપ્રત સમય સુધીની ચૂંટેલી કવિતાનો ખજાનો હવે છે માત્ર એક ક્લિક પર. સાથે સાથે સાહિત્યિક વીડિયો અને શબ્દકોશની સગવડ પણ છે. સંતસાહિત્ય, ડાયસ્પોરા સાહિત્ય, પ્રતિબદ્ધ સાહિત્ય અને ગુજરાતના અનેક ઐતિહાસિક પુસ્તકાલયોના દુર્લભ પુસ્તકો પણ તમે રેખ્તા ગુજરાતી પર વાંચી શકશો
Additional information available
Click on the INTERESTING button to view additional information associated with this sher.
About this sher
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Morbi volutpat porttitor tortor, varius dignissim.
rare Unpublished content
This ghazal contains ashaar not published in the public domain. These are marked by a red line on the left.
